عَدَم

پاسخ:
قسم به ساحره آیزالیث که اون‌قدر هم سوال برانگیز نیست. :))

خیلی جالبه؛ این‌که قبل از شام جلوی تلویزیون نشسته بودم و یه مستندی از فداکاری کادر درمانی کشور برای درمان کرونای منحوس تماشا می‌کردم و هم‌زمان کتاب تاسیان (ه. ا. سایه) رو می‌خوندم و ناگهان این کلمات جلوی چشمانم روی صفحه کتاب نقش بست:

پیرو این پست و پویشی که آقامحمد راه انداختند و متأسفانه من نتونستم که در این پویش بنا به دلایلی شرکت کنم، تصمیم گرفتم تا برای جبران کردن، پستی درباره این‌که جامعه وبلاگ‌نویسان چه نیازهایی داره و بلاگ بیان لازمه چه کارهایی برای بهبود سرویس و امکانات‌اش انجام بده و... بنویسم.

همون‌طور که می‌دونین، قدیم‌ها یه زبانی وجود داشت به نام «فارسی دری». به این خاطر به اون فارسی دری می‌گفتن که توی دربار پادشاهان خیلی رایج بود. اما جالبه بدونین که خاستگاه این زبان، سرزمین خراسانه. به همین خاطر هست که می‌گن گویش مشهدی نزدیک‌ترین گویش به گویش اصلی فارسی دری هست.